Nauczyciel wspomagający

Nauczyciel współorganizujący kształcenie specjalne to pedagog wspomagający, wspierający, współtworzący zajęcia prowadzone przez nauczyciela „wiodącego”(przedmiotowego) w klasie integracyjnej lub ogólnej, do której uczęszczają dzieci/uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na m.in. niepełnosprawność ruchową, niepełnosprawność  intelektualną, zagrożenie niedostosowaniem społecznym, autyzm, Zespół Aspergera oraz niewidomi, słabowidzący, niesłyszący, słabosłyszący.

Zadania takiego nauczyciela – pedagoga specjalnego (wspierającego, wspomagającego) w klasie integracyjnej, dotyczą trzech obszarów działania: edukacyjnego, integrującego i wychowawczego.

Do zadań edukacyjnych należą m.in.:

  • dokonanie wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia (łącznie z zespołem nauczycieli) i na jej podstawie opracowanie celów edukacyjno-terapeutycznych
  • udzielanie pomocy uczniom niepełnosprawnym  tak, by nie zaniżać wymagań dydaktycznych wobec nich oraz kryteriów ich oceny,
  • opracowanie, wraz z nauczycielem wiodącym (przedmiotowym) strategii lekcji    w celu osiągnięcia sukcesu edukacyjnego uczniów.

Do zadań w zakresie integracji należą m.in:

  • czuwanie i wspieranie integracji pomiędzy dziećmi z klas integracyjnych,  a uczniami szkoły
  •  czuwanie i budowanie integracji pomiędzy rodzicami dzieci pełnosprawnych i niepełnosprawnych,
  •  budowanie integracji pomiędzy nim samym, a nauczycielem wiodącym.

Do zadań w obszarze wychowawczym należą m.in:

  • wspieranie rodziców dzieci niepełnosprawnych  
  • pełnienie obowiązków wychowawcy wobec całej klasy integracyjnej.

W naszej szkole nauczyciele specjalni  prowadzą również specjalistyczne zajęcia rewalidacyjne.

Rewalidacja  oznacza całokształt podejmowanych  i usystematyzowanych działań, mających  na celu przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu  możliwie pełnej sprawności.  Inaczej mówiąc jest to proces edukacyjny, terapeutyczny i wychowawczy z zaplanowanymi celami.

Celem zajęć rewalidacyjnych jest wyrównywanie braków w zakresie intelektualnym i psychoruchowym dziecka, jak również stymulowanie i dynamizowanie rozwoju.

Prowadzący bazując na mocnych stronach dziecka usprawnia i wzmacnia jego siły biologiczne i funkcje psychiczne, które są najsilniejsze i najmniej zaburzone. Bardzo ważne jest również oddziaływanie terapeutyczno-wychowawcze, które polega na pomocy dzieciom w przezwyciężaniu urazów i lęków związanych z trudnościami w nauce. Dobór ćwiczeń i metody ich prowadzenia zależą od rodzaju i złożoności zaburzeń oraz od wieku dziecka.  Podczas zajęć  rozwijana jest percepcja słuchowa, wzrokowa, koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz sprawność graficzna. Usprawniana jest umiejętność porozumiewania się z otoczeniem, doskonalone są: technika czytania, pisania oraz  rachowania. Prowadzący zajęcia  stara się nawiązać z uczniem jak najlepszy kontakt. Stosuje wzmocnienia pozytywne (częste zachęty i pochwały), uczy dziecko doprowadzania zadania do końca oraz odporności na sytuacje trudne. Podstawą pracy jest aktywny udział ucznia w zajęciach  i zabawach.

Każdy nauczyciel wspomagający prowadząc zajęcia rewalidacyjne kieruje się zasadami pedagogiki specjalnej:

1. Możliwie pełna indywidualizacja  pracy z każdym dzieckiem.

2. Stawianie zadań dostosowanych do możliwości dziecka i zapewnienie warunków poprawnego wykonywania ćwiczeń.

3. Powolne, systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do trudniejszych,  od prostych do bardziej złożonych.

4. Zapewnienie warunków do utrwalania prawidłowych umiejętności i likwidowania niekorzystnych nawyków.

5. Dostosowywanie czasu  trwania poszczególnych ćwiczeń do wydolności dziecka.

6. Mobilizowanie dziecka do wykonywania zadań poprzez stosowanie różnorodnych form ćwiczeń.